Ана мухаббаты
Дүньядағы ен сулыў хаял-бул мениң анам.
Күн оғыры суўык. Ызғырып ескен жағымсыз самал сени ериксиз үйге қарай талпындырады. Ҳәттеки, терек шақаларыда өзгеше сес шығарамақта. Кеш кирип, аўкатланыў ушын дастурхан әтирапына жыйылдық. Негедур анам көринбеди. Ҳайран болып бөлмелерден излеп, шақырсам сес бермеди. Ҳеш бундай әдети жоқ еди. Бәлким, далада шығар деген ой менен даўыслап шақырдым, жоқ. Саат тиллери болса, асаў аттай биринен соң бири қалыспай шықылдап өтип баратыр. Еле, анамнан дерек жоқ.
Кеўлимизди түрли қыяллар бийлеп, өзимизди қоярға жер табалмай қәўетерленип, бир-биримизге қатаң нәзер таслап отырған мәҳәл есик шырт етип ашылды. Ишке кирип келген еки жүзи қып-қызыл, қоллары бири-бирине қуўыспай тоңып қалған анамның жүзлеринен әлле неден қәуип барлығын сезиндик. Анамның кирип келиўи кеўлимизди жақтырттып, өзгеше сезимлерге бөледи. Азғана ўақыт болмағанлығына үйимиз пайызын жоғалтқанға мегзеди. Бәримиз бирден жаўылып, биримиз етигин, биримиз ийниндеги палтосын шешип, ыссы ошақ жанына алып келдик. Быраз жылына келип, сөз баслады: «Бүгин күнниң суўық ҳәм жоллардың ылайлығынан ҳәм қорада буўаз сыйырдың жоқлығынан қәўетерленип, жолға атландым. Жақын жерде ықлап жатқан болса, айдап келермен деген ой мени әдеўир узаққа апарып таслапты. Шынында да, қәўетерим өз сөзин айтты. Сыйыр үйдиң күн шығарындағы пишен атызда аяғы тайып жығылғаны бойы жатыр екен. Ары-бери турар деп шақынан тартып, шыбықласам да турмағанына жылынсын деп от жағып, үйге асықтым. Ҳәзир баримиз биргеликте оны орнынан турғызып, қорасына алып келейик!» - деп аналық меҳри менен күле шырай берип, қолындағы шайын ишти.
Мени ҳайран қалдырған қублыс қаншелли ҳәлсиз болсада, бузаўының жарықлықты көриўи ушын тырысқан сыйырдың мәрданалығы. Ҳақыйқатында да, дүньяда ана муҳаббаты, ана меҳринен күшли сезим болмас екен. Сол күни қызыл сыйырдың буўазлығы, оның қорада жоқлығы ҳеш кимниң ойын бәнтлемегенлиги буныда жалғыз анам серлегенлигинен де көрсек болады.
Кирпиклери уп-узын, ала муйизли қызыл аралас қара бузаўдың туўылыўы бизди шексиз қуўанышқа бөледи. Анам бизлердиң несийбемиздиң, ығбалымыздың жоққа шықпаўы ушын ҳәрекет еткени сыяқлы, Қызыл сыйырда ҳәлсиз денесине аналық меҳри менен күш бере алды.
Ана …
Ана муҳаббаты дүньяны қутқарыўы ҳақыйқат. Ана тек ғана үйде, перзент тәрбиясында емес ал, жамийетте де шешиўши әҳмийетке ийе мәселелердиң шешимин таба алатуғындай терең пикирлер ийеси. Ҳәттеки, жыртқыш ҳайўанларда ана алдында ең мүләйым жәнликке айланады. Себеби, ана тиришиликтиң, жаратылыстың ҳәм келешектиң тийкаршысы.
Гүлжаҳан Сейтназарова
ҚМУ Журналистика талим багдары 3-курс студенты
Күн оғыры суўык. Ызғырып ескен жағымсыз самал сени ериксиз үйге қарай талпындырады. Ҳәттеки, терек шақаларыда өзгеше сес шығарамақта. Кеш кирип, аўкатланыў ушын дастурхан әтирапына жыйылдық. Негедур анам көринбеди. Ҳайран болып бөлмелерден излеп, шақырсам сес бермеди. Ҳеш бундай әдети жоқ еди. Бәлким, далада шығар деген ой менен даўыслап шақырдым, жоқ. Саат тиллери болса, асаў аттай биринен соң бири қалыспай шықылдап өтип баратыр. Еле, анамнан дерек жоқ.
Кеўлимизди түрли қыяллар бийлеп, өзимизди қоярға жер табалмай қәўетерленип, бир-биримизге қатаң нәзер таслап отырған мәҳәл есик шырт етип ашылды. Ишке кирип келген еки жүзи қып-қызыл, қоллары бири-бирине қуўыспай тоңып қалған анамның жүзлеринен әлле неден қәуип барлығын сезиндик. Анамның кирип келиўи кеўлимизди жақтырттып, өзгеше сезимлерге бөледи. Азғана ўақыт болмағанлығына үйимиз пайызын жоғалтқанға мегзеди. Бәримиз бирден жаўылып, биримиз етигин, биримиз ийниндеги палтосын шешип, ыссы ошақ жанына алып келдик. Быраз жылына келип, сөз баслады: «Бүгин күнниң суўық ҳәм жоллардың ылайлығынан ҳәм қорада буўаз сыйырдың жоқлығынан қәўетерленип, жолға атландым. Жақын жерде ықлап жатқан болса, айдап келермен деген ой мени әдеўир узаққа апарып таслапты. Шынында да, қәўетерим өз сөзин айтты. Сыйыр үйдиң күн шығарындағы пишен атызда аяғы тайып жығылғаны бойы жатыр екен. Ары-бери турар деп шақынан тартып, шыбықласам да турмағанына жылынсын деп от жағып, үйге асықтым. Ҳәзир баримиз биргеликте оны орнынан турғызып, қорасына алып келейик!» - деп аналық меҳри менен күле шырай берип, қолындағы шайын ишти.
Мени ҳайран қалдырған қублыс қаншелли ҳәлсиз болсада, бузаўының жарықлықты көриўи ушын тырысқан сыйырдың мәрданалығы. Ҳақыйқатында да, дүньяда ана муҳаббаты, ана меҳринен күшли сезим болмас екен. Сол күни қызыл сыйырдың буўазлығы, оның қорада жоқлығы ҳеш кимниң ойын бәнтлемегенлиги буныда жалғыз анам серлегенлигинен де көрсек болады.
Кирпиклери уп-узын, ала муйизли қызыл аралас қара бузаўдың туўылыўы бизди шексиз қуўанышқа бөледи. Анам бизлердиң несийбемиздиң, ығбалымыздың жоққа шықпаўы ушын ҳәрекет еткени сыяқлы, Қызыл сыйырда ҳәлсиз денесине аналық меҳри менен күш бере алды.
Ана …
Ана муҳаббаты дүньяны қутқарыўы ҳақыйқат. Ана тек ғана үйде, перзент тәрбиясында емес ал, жамийетте де шешиўши әҳмийетке ийе мәселелердиң шешимин таба алатуғындай терең пикирлер ийеси. Ҳәттеки, жыртқыш ҳайўанларда ана алдында ең мүләйым жәнликке айланады. Себеби, ана тиришиликтиң, жаратылыстың ҳәм келешектиң тийкаршысы.
Гүлжаҳан Сейтназарова
ҚМУ Журналистика талим багдары 3-курс студенты
Алтын гүз
Алдында қаҳаман қыс барын билип, Әсте ғана жерге жапырағын төгип, Суўықты күтип алар, мүләйим күлип, Батырлықты үйрет маған, алтын...
Өзбекстан – нурлы ўатаным мениң
Бухара, Самарқанд, Хийўа, Хорезм, Тарийхый дереклерге байдур елим, Ҳәтте таң қалдырған дүньяның жүзин, Өзбекстан – нурлы ўатаным мениң....
Уллы ҳәм мүқәддессең, Ғәрез ...
Мүбәрек болсын жигирма жасың, Ғәрезсиз ел - Өзбекстаным, Бахыт қусың бәлентте қанат қақсын, Уллысаң, муқәддессең Ана-Ўатаным....
Ана тилиме
Дүньяда миллет көп, тиллер ҳәр түрли, Оларды түсиниў қыйынды бәлки, Бирақта өз ана тилиңди билсең, Ҳәммесинен үлкен мәртебе усы....
Узын жолда жалғыз жүрип бараман...
Узын жол ҳәм қаранғы әлем, Жалғыз ғана жолға түстим мен Қуяшсыз ҳәм айсыз әтирап түнек Мен алға жүриўди турыппан қәлеп....
