Uzaq jolg’a sapar shekti gu’z,
Japırag’ın alıp shaqadan,
Bosap qaldı ken’ sahrayı du’z,
Tu’sip shımrı, ayaz qahaman.
U’yimizdin’ eski shiyli qosında,
Tap sol qostın’ shetki bir quwısında,
Turar edi u’lken taslı digirman,
Ha’m ma’rdana turısına qayılman.
O’tken ku’nge na’zer salıp qarayın,
Erkinliktin’ shug’la shashqan toyında,
Go’zzallıqqa bo’lep kewil sarayım,
Gu’z samalı eser Jayhun boyında.
Qıyal jeteledi ayna aldına,
Ha’m go’zzal ta’biyat na’zerim tarttı,
Son’g’ı japıraqları qalıp taldın’da,
Jelkeme turmıstın’ ju’klerin arttı.
Bag’ları bar gu’l-gu’listan,
Bul a’jayıp go’zzal bostan,
Tariyxı bar tilde da’stan,
Watanım-Qaraqalpaqstan.
“O’tsem eken qay jerinen bul qumnın’?
Barsam” – degen, “qaysı turg’an iz benen?”.
Tamshısıman ag’ıp turg’an Jayhunnın’,
Ten’izge barıwg’a soqpaq izlegen.
Ha’r na’rsenin’ eki jag’ı bolg’anday.
Aq-qaranı ayıralmay qalg’anday.
Jaqsı-jaman parıqsız bolıp qalg’anday.
Tu’sinbey sorawım qag’azg’a berdim.
Dostım, o’mirden bolmag’ıl qapa,
Aldın’g’a aylanar waqıt shen’beri,
Basın’dı ko’terip, ku’lip bir qara,
Jaqtılıq shırag’ı ele so’nbedi,
O'mir misli ag'ar da'rya,
Ko'z aldın'nan o'tip keter,
Ku'sh-g'ayratı jetken g'ana
Ko'pir salıp qorıqpay o'ter.
So’z boshida qalb to’ridan cheksiz salom ustozlarga,
Bahshidadir dildagi eng shirin kalom ustozlarga,
Butun borliq afv tilagay saharu shom ustozlarga,
Rabbim, sabru shijoatin qil bardavom ustozlarga.
Istaklar ko’ngilda ochilgay go’yo,
Men masrur ko’ngilning sho’x kulgusiman,
Bo’ston ko’p, har biri o’zga bir dunyo,
Men nazm bo’stonida sayr etmoqchiman.
Aziz O’zbekiston – ona vatanim,
Fido bo’lsin senga bu jonu tanim,
Moviy, oqu yashil so’nmas chamanim,
Faxru iftixorimsan – muqaddas vatan!
Bulbullar guliga intilgan misol,
Men ham siz tomonga shoshaman mudom.
Qalbi qordek oppoq, mehri bir jahon,
Men uchun yagona, bu aziz inson.
Bolalik—sen mitti qushchasan!!!!
Buncha beg’uborsan, yayrab uchasan.
Gohida o’xshaysan sen kapalakka,
Nafis gullaringni mayin quchasan…..
Vatan! Sen gulsan, hidlaring ifor bo’lib taralgan,
Sen bir quyosh, nurlaringda hayot mujassam,
Sensan ona, quchog’ingda farzand yaralgan.
Har qarich tuprog’ingda jannat hidi bor.
Qarangki bu olam go’zal shunchalar.
Hatto unga boqib to’ymas ko’zlarim,
Ammo odamlar bor qiziq bunchalar
Anglab bo’lmas “ turli” aytgan so’zlarin…..
Latofatli misli gulday o’zlari,
Yulduz misol chaqnab turar ko’zlari.
Boldan shirin har bir aytgan so’zlari,
O’zbegimning suluvgina qizlari.
Qarangki biz shunda go’zal chamanda,
Erka bulbuldek, yayrab-yashnamoqdamiz.
Orzulari osmon shunday vatanda
Tinch, osuda hayotda yashamoqdamiz.
Siz jannatsiz--mehringizga dunyo ham tor,
Siz oftobsiz—taftingizga ko’ngil ham zor.
Siz chashmasiz—oqib turgan suvi zilol,
Onajonim duoyingiz qalbda tumor.
Dunyoda mehribonim sajdagohimsiz,
Yo’llarimni yoritguvchi quyoshimsiz,
Siz men uchun eng aziz eng ulug’ inson,
Baxtimga siz bor bo’ling aziz otajon.
Yapon tilinde "Toģiz"-"Kyu", "Úsh"-"San". Soraw : Yaponlardiñ zamanagòy SMSlerinde 39 sanı qanday mánisti ańlatadı?...
Men ol dostım menen 16 jasımda tanıstım ha'm sol doslıg'ımız 10 jılg'a sozıldı biraq 10 jıldan son' qısqa waqıt ayralıqta jasadıq. Son' azg'ana mu'ddetten ja'ne...
Bul kásip iyeleri jumıs waqtında hesh qashan aq reńdegi kiyimlerdi kiymeydi. Siz bul kiyimlerdi jumıs waqtında kiyip ju'riwge biypul bersen'iz de olar bul usınastan bas tartadı. Sebebi bul olar ushın...
Qarangki bu olam go’zal shunchalar.
Hatto unga boqib to’ymas ko’zlarim,
Ammo odamlar bor qiziq bunchalar
Anglab bo’lmas “ turli” aytgan so’zlarin…..
Тун билан кун алмашади тиним билмай,
Айланади тўхтамасдан чархнинг тоши,
Умр ўтар ҳеч кимсага вафо қилмай,
Қолар лекин ҳар банданинг бир издоши.
Ba’ha’rde ashılg’an na’zik gu’l bolıp,
Bu’gin shıraylanıp do’nip turıpsan’,
Ba’ha’r quyashında ju’zlerin’ ku’lip,
Ba’ha’raydın’ shırayı bolıp turıpsan’.
Kun kunni quvarkan, lahza lahzani,
Umr daftariga tushar chizgilar.
Gullarga burkansa tinchlik maskani,
Yurakni sayr etar ajib sezgilar.
Jaslıqtın’ qa’dirin, jaslıqta bilgil,
Qanatı jetilip ushpastan burın,
Jaslıq bul tolısıp aqqan da’ryaday,
Sol da’rya ag’ısıp tınbastan burın.
Ата-ана өмирдиң гүли емеспе?
Олар алтын қуяштың нуры емеспе?
Жаратыўшы тәбияттың күни емеспе?
Өмирим бәҳәри-әкем ҳәм анам!
Umr yo’li bizlarni har yonga chorlar,
Bu yo’lda paydo bo’lar har xilli bog’lar,
Bu bog’dan o’tarman qalbimda dog’lar,
Olloxim kim bilandir taqdirim bog’lar.
Мухаббатың жолында, енди жалғыз жүремен,
Енди кимге арнап, бағдан гүллер теремен,
Сораўым бар жуўапсыз, жуўабын мен билмеймен,
Сенсизликке енди қалай?, енди қалай көнемен.
Vadalarni berib berib kuydirib ketding,
Orzularim armon qilib maqsatga yetding,
Ishon qattiq sevgandim seni,
Umrbod sevaman buni bilsayding!
Búgin mine taǵı janım taǵı seni eske aldım,
Seni menen ótken kúnderimdi qaytadan esime saldım,
Qáytemin súye almapsań menen basqanı oylapsań,
Meniń júregim bilesiń tek sen ushın arnalǵan.