Bizning sinfda Akbar ismli o'quvchi o'qiydi. Hozir shu yigitcha haqida hikoya qilmoqchiman. U juda qo'pol, og'zidan faqat yomon so'z chiqadigan, har-xil qiliqlar qilib birovlar ustidan yuradigan va
Hayotda shunday insonlar uchraydi-ki, nima bo’lishidan qat’iy nazar barcha narsalardan yaqinlarini ustun qo’yadilar. Hatto o’zlaridan ham. Rayhon aqlli, farosatli qiz bo’lgani uchun,
Bir saltanatda ,zehinli, notiq, shoir yigit yashar ekan. Yigit saroyda kichik lavozimda ishlashiga qaramay , podshoh uning maslahatlariga quloq solardi. Ammo uni vazirlar xushlamas edilar. “- Bizdek
Oydin deraza oldida turib ho’ng-ho’ng yig’lardi. U xudodan erining dardiga darmon so’rardi. Xo’jayinim teziroq sog’ayib ketrsin deb kechayu-kunduz ibodat qilardi. Oydin biroz vaqtgacha deraza oldida
- Sevara, kel mehmon-mehmon o’ynaymiz, -dedi qo’shninikiga chiqqan Umida. Sevara esa yerga rasm chizib o’tirgan edi - Xo’p, kelaqol hozir oldingga chiqmoqchi bo’lib turgan edim, -dedi Umida
Bir kuni shaharga borish uchun odatdagidek bekatga yo’l oldim, borgandim biroz vaqt o’tgach avtobus keldi. Unga chiqdim, uning ichida odamlar siyrak edi, tanish va notanish o’zimdan katta odamlarga
« Yanvar 2025 » | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Du | Si | Sa | Pi | Ju | Se | Ek |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |